திருச்சிற்றம்பலம்

சிவமயம்.

அருவமும் உருவும் ஆகி அனாதியாய்ப் பலவா யொன்றாய்ப்

பிரமமாய் நின்ற சோதிப் பிழம்பதோர் மேனி யாகக்

கருணைகூர் முகங்கள் ஆறும் கரங்கள்பன் னிரண்டும் கொண்டே

ஒருதிரு முருகன் வந்தாங்கு உதித்தனன் உலகம் உய்ய.

அஞ்சு முகந்தோன்றில் ஆறு முகந்தோன்றும்

வெஞ்சமரில் அஞ்சலென வேல்தோன்றும் - நெஞ்சில்

ஒருகால் நினைக்கின் இருகாலுந் தோன்றும்

முருகாஎன் றோதுவார் முன்.

முருகனே செந்தில் முதல்வனே மாயோன்

மருகனே ஈசன் மகனே - ஒருகைமுகன்

தம்பியே நின்னுடையே தண்டைக்கால் எப்பொழுதும்

நம்பியே கைதொழுவேன் நான். 

காக்கக் கடவியநீ காவா திருந்தக்கால்

ஆர்க்குப் பரமாம் அறுமுகவா - பூக்கும்

கடம்பா முருகா கதிர்வேலா நல்ல

இடங்காண் இரங்காய் இனி.

ஏறு மயிலேறி விளையாடு முக மொன்றே

ஈசருடன் ஞானமொழி பேசு முக மொன்றே

கூறுமடி யார்கள் வினை தீர்க்கு முக மொன்றே

குன்றுருவ வேல்வாங்கி நின்ற முக மொன்றே

மாறுபடு சூரரை வதைத்த முக மொன்றே

வள்ளியை மணம்புணர வந்த முக மொன்றே

ஆறுமுக மானபொருள் நீயருளல் வேண்டும்

ஆதியரு ணாசல மமர்ந்த பெருமாளே.